GELOOF en LEVEN
GELOOF EN LEVEN
GELOOF EN LEVEN Jg 112 (2007) nr 3
MARIA IN DE VISIE VAN LOUIS-
GEZINSWEEKEND TE BONHEIDEN
OUD-
LIEVE JEZUS Mother Teresa
GETUIGENIS OVER BRUSSEL ALLERHEILIGEN 2006 Jeanne Verhelst-
DE EERSTE MISSIEVLUCHT NAAR KONGO
OEKRAÏNE, DANKBAAR JEGENS BELGISCHE REDEMPTORISTEN
40 JAAR POPULORUM PROGRESSIO naar Pastorale brief van de Nederlandse Bisschoppen
HEER MAAK MIJ TOT WERKTUIG VAN UW VREDE Heilige Franciscus van Assisi
PAUS OVER SELECTIE VAN BABY’S
ICONENCURSUS Verslag van een cursist
MEDEDELING van de Fraterniteit van Maria
ENGAGEMENTEN IN DE GEMEENSCHAP MARIA-
GEZINSDAG ZONDAG 16 SEPTEMBER 2007
BOEKENNIEUWS
CASEY, Michael -
LUBICH, Chiara -
IN DE VREDE VAN DE HEER
SAMEN OP WEG IN HET GEZIN Alain Raick
BRUGSE MADONNA VAN MICHELANGELO GERED UIT ZOUTMIJN
MYSTERY IN GHENT Father John and the Just Judges door Neb Singleberg
M.L.
Uit: Un message de vie -
"Ik prijs U, Vader, omdat Gij dit hebt geopenbaard aan kleinen"
God, Gij zijt Vader, papa, voor mij,
heel levend, heel aanwezig.
Gij vervult mij
en geeft mij het Leven vandaag,
want Gij wilt mij
als een geschenk uit uw hand.
Vandaag hou ik van u zoals ik kan
en ik offer wat ik ben,
mijn goed en mijn zonde.
"Ik ben met u alle dagen"
Jezus,
Gij zijt er,
verlaat mij niet,
blijft in mij.
Leer mij in U te blijven
U te volgen.
Neem mijn hand en hou ze goed vast.
"De Geest van God rust op mij"
Geest van Liefde,
ik wil mij laten doen door u,
mij laten verlichten,
me laten genezen door u.
Help me mij te openen voor uw inspraken
en me te openen op de wereld.
Amen.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
MARIA IN DE VISIE VAN LOUIS-
Priester de Montfort was 39 jaar. Maar zijn onafgebroken missionariswerk in West-
Van persoonlijke beleving tot publicatie
Eerst preekt hij daar nog een retraite in het Sint-
De ontdekking van Maria’s permanente opdracht in het heilswerk deelde hij ook graag mee aan de mensen om zich heen. Maar “Opdat (de ware vereerder van Maria) voortaan niet meer zo zeldzaam zou zijn, heb ik de pen ter hand genomen, om op papier te zetten wat ik, in ’t openbaar en in ’t bijzonder, vele jaren lang, met vrucht in mijn missies verkondigd heb”.
Hij heeft het boek niet zelf gepubliceerd. Hoe dat kwam? Tot zijn dood in 1716 heeft hij onafgebroken moeten rondtrekken om te preken; bovendien voorzag hij dat het boekje en zij die het zouden lezen zouden aangevallen worden maar dat het vrucht zou dragen “in gevaarvolle tijden, die meer dan ooit op komst zijn”. Maar ook zijn opvolgers gaven het niet uit. In 1793 werd het samen met andere kostbare documenten in een kist gesloten en onder de grond verstopt. Na de terreur op het einde van de 18de eeuw (Omwenteling en Franse Revolutie) kwam het weer boven water, maar nog werd het niet gepubliceerd. In 1842 tenslotte werd het opnieuw ontdekt, nog net op tijd om ingebracht te worden met de stukken die voor zijn zaligverklaring moesten dienen.
De Ware Godsvrucht tot de heilige Maagd Maria
In zijn kluis van Sint Eligius schrijft hij over de volmaakte godsvrucht tot Maria. Hij valt echt met de deur in huis als hij schrijft: “Door de allerheiligste Maagd Maria is Jezus ter wereld gekomen, door haar moet Hij ook in de wereld regeren” (nr.1). Over het eerste deel van die zin zal weinig discussie zijn. Het tweede deel leidt hij hieruit af dat de rol in het heilsplan die aan Maria werd gegeven niet van haar werd afgenomen. Eigenlijk berust heel zijn betoog daar op. In nr. 49 klinkt het juist hetzelfde: “Door Maria is het heil van de wereld begonnen, door haar moet het ook voltooid worden”. Maar vooraleer te gaan steigeren bij zo’n uitspraak, alsof Jezus’ plaats als redder en enige Middelaar tussen God en de mens wordt aangevallen, moeten we luisteren naar zijn bedoeling: God heeft Maria willen nodig hebben om tot ons te komen (en dit kunnen we opnieuw niet ontkennen) dan is zij in feite voor de mens noodzakelijk om tot hun einddoel te komen. We stellen dan de vraag waarom dat zo is, waarom de Godsvrucht tot Maria zo belangrijk (hij zegt ‘noodzakelijk’) is? Zijn antwoord: omdat ze een onfeilbaar middel is om de vereniging met Jezus te bereiken. Dat klinkt ook weer iets te radicaal (sommigen zullen zeggen, ‘onjuist’, ‘geforceerd’, ‘godslasterlijk’) maar hij dwaalt echt niet af van de grote christelijke visie: “Jezus Christus, onze Verlosser, waarlijk God en waarlijk mens, moet het laatste doeleinde zijn van al onze devoties. Indien wij ijveren voor een degelijke godsvrucht tot de allerheiligste Maagd, is dit enkel en alleen … om Jezus Christus volmaakt te vinden, teder te beminnen en getrouw te dienen (nr. 62). Immers, wij behoren helemaal aan Jezus toe, die ons met zijn kostbaar bloed heeft gekocht (nr. 68). Zoals we slaaf waren van het kwaad, willen we nu helemaal aan Jezus toebehoren. Welnu, “datzelfde doet men door deze devotie tot Maria; wij verzaken aan de kwade, aan de wereld, aan de zonde en aan onszelf en wij geven ons geheel aan Jezus Christus door de handen van Maria” (nr. 126). “Het is Jezus die ons verlost, die ons ophelpt naar de Vader; we steunen helemaal op de verdiensten van Jezus” (nr. 84). Maar in het volgend nummer klinkt het opnieuw: “Door Maria is Jezus Christus tot ons gekomen, door haar moeten wij tot Hem gaan” (nr. 85). “Hoe meer een ziel aan Maria is toegewijd, des te meer zal zij aan Jezus Christus toegewijd zijn” (nr. 120).
Aan Maria toegewijd
Daarom zal Louis-
Deze spiritualiteit van Louis-
Met profetische en wat bombastische woorden beschreef de Montfort de mensen die zich helemaal aan Maria zouden toewijden: “Zij zullen het tweesnijdend zwaard van Gods woord in de mond houden, de bebloede standaard van het kruis op hun schouder dragen, het kruisbeeld in de rechter-
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Moeder Teresa
Lieve Jezus,
help me
om de glans van uw aanwezigheid uit te stralen
waar ik ook ga.
Overspoel mijn ziel
met uw Geest van leven.
Doordring mij
en neem totaal bezit van mijn ganse wezen
opdat mijn leven
alleen maar de uitstraling zou zijn
van het uwe.
Schijn doorheen mij en leef zo in mij
dat allen die met mij in contact komen,
uw aanwezigheid in mij mogen aanvoelen.
Laat hen naar mij kijken
en niet langer mijzelf zien,
maar alleen U,
mijn Jezus.
Blijf in mij en ik zal zoals U
schijnen als een licht voor de anderen.
Dit licht, o Jezus, komt volledig van U.
Laat mij U dan prijzen
en uw grote liefde weerspiegelen
door allen rondom mij te verlichten,
U wil ik verkondigen
zonder veel omhaal van woorden,
maar door mijn voorbeeld,
door de aangrijpende kracht en invloed van mijn daden,
door de vanzelfsprekende liefde
die mijn hart U toedraagt.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
GETUIGENIS OVER BRUSSEL ALLERHEILIGEN 2006
Jeanne Verhelst-
De Heer helpt als wij op Hem vertrouwen.
Ik verlangde ernaar een dag van “Brussel Allerheiligen 2006” te mogen meemaken. Mijn man, die 84 is kon onmogelijk mee. Ik ben evenwel nog nooit alleen met de trein naar Brussel geweest en onze gemeenschap Maria-
Ten eerste: ik vroeg mijn zus, die enkele maanden geleden weduwe geworden was, om mee te gaan en ze was blij er te mogen bij zijn. Zo was ik al niet meer alleen!
Wat de reis naar Brussel aangaat: een van onze zonen stelde voor ons op zaterdagmorgen vroeg naar Brussel te brengen. Op die manier waren we klokslag acht uur op de afgesproken plaats bij de Paters Redemptoristen op de Jettese laan waar onze Gemeenschap Maria-
Ten derde: Plaats in de basiliek? Ook dat kwam in orde! Vermits wij maar voor één dag kwamen, hadden wij geen herkenningsteken. Wij kwamen juist aan de basiliek van Koekelberg aan toen er een dienst eindigde, zodat veel mensen de kerk verlieten. Nu konden wij ons een weg banen tot bijna vooraan in de kerk. Klokslag 11.30 u. kwam heel de stoet van misdienaars, diakens, priesters, bisschoppen en kardinalen uit de sacristie, twee lange rijen. Toen de eersten reeds aan het altaar stonden, moesten de laatsten nog aan de processie beginnen! Een fantastisch zicht! Ik herkende maar 2 priesters: onze kardinaal en onze bisschop van Antwerpen. Ieder die ingeschreven was, kreeg een boekje met de eucharistieviering en de liturgie in de zes talen. Die dag hoorden we afwisselend Portugees en Frans. Sommige gezangen, onder andere het ‘Pater noster’, werden met heel de kerk in het Latijn gezongen. Twee grote schermen vooraan en veel kleinere aan de zijkanten zorgden ervoor dat iedereen de Eucharistie kon volgen. Zo zagen wij koningin Fabiola -
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Een kleine terugblik en een droom
Ben Van Vossel
Kardinaal Jozef Cardijn stichter van de “Katholieke ArbeidersJeugd” (K.A.J.) was een man van grote ideeën, weidse gebaren, grote getallen (soms nogal overdreven in het vuur van het betoog) en van concrete situaties, die jonge arbeiders uitnodigde om vanuit een grote visie (jullie zijn kinderen van God, waardevol in zijn ogen) hun lot en de toekomst van hun lotgenoten in eigen hand te nemen. Vanuit een klare visie, een scherpe beoordeling van de situaties, werken aan concrete verwezenlijking: zien – oordelen – handelen.
Het was wel klein begonnen: zijn gerichtheid op en interesse voor de werkende volksklasse kon hij reeds volop uitleven als onderpastoor te Laken, een wel drukke, levendige parochie; met de neus gedrukt worden op een hoop wantoestanden waarvan de jonge arbeid(st)ers de dupe waren. Hij ging de arbeiders opzoeken, liep tegenstroom als ze naar hun werk trokken en had korte gesprekken. Klein begonnen, ja, maar het werd een wereldbeweging, jonge arbeiders die zelf thuis waren in de arbeidsplaatsen en daar iets van menselijkheid, menswaardigheid en christelijke geest konden brengen en beleven. Het wondere is dat die levendige onderpastoor en later stichter van die internationale beweging van jonge arbeiders ook in goede relatie stond met de verschillende pausen. Pius XII, Johannes XXIII en Paulus VI (kardinaal Montini, lang voordat hij paus werd). Cardijn was in de wolken bij het verschijnen van Populorum Progressio (26 maart 1967!). Het was dan ook een belangrijke encycliek die duidelijk liet uitschijnen dat de Kerk, tot in haar hoogste geledingen, echt geïnteresseerd was in het wel en wee van de wereld en van de arme volkeren op de weg van de (economische, kulturele en sociale) ontwikkeling. Zo belangrijk is deze encycliek dat de Nederlandse bisschoppen hem voor hun vastenbrief (van 2007) nadrukkelijk en uitgebreid ter sprake brachten.
Cardijn was in de wolken, ja, maar dat wil niet zeggen dat hij de trappers kwijtraakte. Zijn realistische blik deed hem reeds lezen over de tekst heen. En hij richt dan aan de paus ook een korte bedenking:
“Eens dat het onderricht van de encycliek gekend zal zijn, stelt zich een vraag – misschien de allerbelangrijkste – die me voortdurend voor de geest komt. Deze vraag heeft twee aspecten die nauw met elkaar verbonden zijn:
1 Hoe gaat men de arbeiders (in het bijzonder de jonge arbeiders) inlichten, vormen en geestdriftig maken met het oog op de zending tot ontwikkeling die hun eigen is: het probleem van de solidaire ontwikkeling van alle mensen, van alle volkeren en van de hele mensheid zoeken, ontdekken en oplossen?
2 Wie moet deze voorbereiding, deze vorming verdelen met het oog op een engagement in de integrale ontwikkeling, tenzij de geestelijkheid? En hoe moet die op haar beurt voorbereid worden, en wel zodanig dat zij de arbeiders, zoals de encycliek het zegt, daadwerkelijk kan helpen om zelf het voornaamste deel op zich te nemen van de verantwoordelijkheid van hun ontwikkeling?...”
De schrijvers van het boek ‘Cardijn’ wijzen in onderstaande notitie op de praktische zin van Cardijn en tevens op de waardering die Paulus VI voor hem en zijn inzichten had:
“De stichter van KAJ ontwikkelt eens te meer de vereisten van een in het concrete leven verankerd apostolaat en wenst dat in de Kerk een meer inductieve theologie zou worden ontwikkeld, gevoed door het contact met de waarden van het dagdagelijkse leven. Hij treedt in detail en gaat er zelfs toe over aan de paus zijn waardering te geven omtrent een tijdschriftartikel dat het onderwerp positief behandelt; en Paulus VI verzekert, met een vertrouwvolle eenvoud, dat hij er nog diezelfde avond kennis van zal nemen.”
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
OEKRAÏNE, DANKBAAR JEGENS BELGISCHE REDEMPTORISTEN
Onlangs ontving ik 2 dvd’s over de beginnende Oekraïense provincie van de Redemptoristen. De provinciale overste van de toenmalige Belgische provincie der Redemptoristen gaf gehoor aan de vraag van een Canadees bisschop die niet in de mogelijkheid was om de pastorale zorg op te nemen voor de vele Oekraïense inwijkelingen die een andere taal spraken en gewoon waren aan een andere liturgie dan de Romeinse ritus; toch waren het christenen van de Grieks-
De dankbaarheid van de Oekraïners ten overstaan van die Belgische Redemptoristen die hen ter hulp zijn gekomen in Canada (waar ze uitgeweken waren omwille van de armoede) en daarna in Galicië (in het toenmalige Polen en het huidige West-
Het werk dat ze tot stand gebracht hebben: het volledig doen herleven van het geloof in een volk, bij de kinderen en de volwassenen (zodat de oude mensen die deze paters als kind nog gekend hebben er nog niet kunnen over zwijgen) heeft volgens mijn inzicht te maken met de vreugde die deze paters hadden om die zending op zich te nemen, de bekwame inzet en trouwe toeleg op het werk dat zich aan hen presenteerde, het diepe geloof en de doorleefde godsvrucht die een onuitwisbare invloed uitoefende op die eenvoudige bevolking. De figuur van pater Schrijvers (een man om zalig te verklaren) had zowel de bekwaamheid van een bestuurder als van een geestelijke leidsman. Het is echt te betreuren dat dit diepe geloof dat op dit ogenblik nog steeds verder leeft in de Oekraïense kerk niet op zijn beurt naar hier kan georiënteerd worden om een tegengewicht te vormen tegen de kanker van het geseculariseerde geloof van het Westen.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
naar een Pastorale brief van de Nederlandse Bisschoppen
Zijn we soms iets vergeten? Geraakt het ooit opgelost?
We mogen leven in een zich razendsnel ontwikkelende wereld. Althans wanneer je er vanuit het Westen naar kijkt. Op veel gebieden, ook en vooral op het vlak van het menselijk samenleven, de alledaagse samenleving gebeuren er week na week, maand na maand zaken die je niet meer alle kan bevatten, waar mensen ook niet zo heel lang bij stil blijven staan. Er is weer wat anders aan het gebeuren. En nu is er weer dat…
Ik vernoem wat – alledaags geworden – zaken: echtscheiding, abortus als voorbehoedmiddel, pornografie langs de teeveezenders, leegloop van de kerken, de gsm, de gps, het internet, de problemen van het chatten van kinderen, de WTC-
En dan is er het gigantisch probleem van de armoede in de wereld. Bestaat dat nog? Is dat nu nog niet opgelost? Hoelang doen we al aan 11.11.11, hoelang reeds Broederlijk Delen… Hoelang zijn er reeds grootschalige geldinzamelingen en bewustmakingsprogramma’s…
En als we nu eens zouden delen en de ontwikkeling stimuleren?
40 jaar geleden (40 jaar!) publiceerde Paus Paulus VI zijn encycliek Populorum Progressio, ‘Over de ontwikkeling van de volkeren’ (26/03/67).
“In dit baanbrekende document over de ontwikkeling van de volken stelt hij het onrecht aan de kaak, dat voortkomt uit de tegenstellingen tussen arm en rijk. De paus roept de wereldburgers op tot een eerlijke verdeling van welvaart en noemt ontwikkeling het nieuwe woord voor vrede.
Ontwikkeling van de hele menselijke persoon begint bij praktische solidariteit. Dat is het elkaar kansen geven op een beter leven, door te zorgen voor voedsel, kleding, een dak boven je hoofd.
Als tweede stap is algemene ontwikkeling nodig omdat mensen daardoor in staat zijn zelf een beter leven op te bouwen. Volgens de paus zijn dit belangrijke voorwaarden om te komen tot een blijvende vrede tussen de volkeren.
De kernwoorden in de encycliek zijn Justitia et Pax – gerechtigheid en vrede. Dat is ook de naam van de Pauselijke en Bisschoppelijke Commissies die sindsdien actief zijn. Door aan ontwikkeling te werken maken we onze liefde tot God en tot de naasten concreet, naar het voorbeeld dat Jezus ons gegeven heeft.”
Solidariteit als navolging van God
“Uit de brief spreekt optimisme. De ontwikkeling van de afzonderlijke mens, van hele volken en van de mensheid ligt binnen de mogelijkheden van de menselijke inzet. Wij mensen zijn geroepen tot internationale solidariteit. Tegelijk zijn wij ons bewust van de dubbelzinnigheid van ons menselijk hart. Maar in de kracht van Gods Geest zijn wij tot veel in staat.
Met solidariteit bedoelt paus Paulus VI de hulpverlening van de rijkere landen aan de armere landen. Solidariteit is de strijd tegen de honger. Het opbouwen van een wereld waarin iedereen, zonder onderscheid van ras, godsdienst of nationaliteit, een menswaardig leven kan leiden. Solidariteit betekent een stijging van de productie en het delen van overschotten. Solidariteit verwijst naar de uitbouw van hulpprogramma’s en de oprichting van een wereldfonds tot hulpverlening aan misdeelde volkeren. De paus verwijst naar bilaterale en multilaterale overeenkomsten, en een dialoog die leidt tot oplossing van de schuldenlast (Populorum progressio, 45-
In hun Pastorale brief wijzen de Nederlandese Bisschoppen er op hoe solidariteit en verbondenheid (‘Geen mens is een eiland’) hun basis vinden in de wijze waarop God zich geopenbaard heeft in Jezus Christus. Wie bij Jezus hoort moet zich betrokken voelen bij het lief en vooral ook bij het leed en het tekort van zijn medemens.
“Wij hebben lief, omdat Hij ons het eerst heeft liefgehad. Maar als iemand zegt dat hij God liefheeft, terwijl hij zijn broeder haat (= over hoofd ziet), is hij een leugenaar. Want als hij zijn broeder die hij ziet niet liefheeft, kan hij God niet liefhebben die hij nooit heeft gezien. Dit gebod hebben wij dan ook van Hem gekregen: wie God liefheeft moet ook zijn broeder liefhebben.” (1 Joh.4,19-
Barmhartigheid en ... gerechtigheid
“Paus Benedictus XVI werkt in zijn eerste Encycliek Deus caritas est – God is liefde – die band tussen barmhartigheid en gerechtigheid uit (nr. 25a en b). De liefde tot de naasten is verankerd in de liefde tot God. De diaconie is een wezenskenmerk van de Kerk, samen met de bediening van de sacramenten en de verkondiging van het woord. Die diaconie strekt zich over de grenzen van de Kerk heen uit tot allen die gebrek lijden. De politiek en de staat hebben de opdracht om de maatschappij rechtvaardig te structureren. De Kerk heeft de taak om zich in de strijd om de gerechtigheid te mengen langs de weg van de argumentatie. Gerechtigheid vraagt om offers en de Kerk bevordert het opwekken van de geestelijke en morele kracht die daarvoor nodig is. Daartoe inspireert de Kerk de gelovigen en roept ons op actief te zijn in het openbare leven. De Kerk stelt daartoe haar caritatieve organisaties ter beschikking (nr. 28a en b en 29).”
Zien we het nog zitten of geven wij het op?
Paulus VI was zeer optimistisch in zijn encycliek. Het was bemoedigend, hoopvol. Maar als wij even wegkijken van onze computer, onze gsm even uitzetten, het ontspanningsprogramma op de teevee uitschakelen, dan worden wij misschien opnieuw bewust van de enorme noden van mensen over de hele wereld (dicht bij ons niet uitgesloten).
Welnu, in 2000 hebben de regeringsleiders van 189 landen, waaronder Nederland en België, een aantal afspraken gemaakt: de ‘Millenniumdoelen’. Vóór 2015 worden de belangrijkste wereldproblemen van extreme armoede en uitsluiting, epidemieën, milieubederf, gebrek aan voedsel, water, onderwijs en huisvesting aangepakt. Elk land heeft zich ethisch verplicht om zich op zijn manier in te zetten om die doelen in 2015 te bereiken. (…) “Internationale spiritualiteit en solidariteit vragen om internationale soberheid. We kunnen grenzen stellen aan de eigen groei, voorspoed en welvaart. We zullen sober moeten zijn en meer moeten delen met anderen.”
Ben IK bereid?
Wie van ons is daartoe bereid? Of gaan we zeggen: Is het nu nog niet genoeg? Betaal ik nu nog niet voldoende belasting? Mag ik me echt geen nieuwe PC, geen nieuwe TV, geen nieuwe frigo, geen nieuwe auto permitteren? Hier staan we met ons geweten. En als we nadenken weten we dat het zo niet verder kan. De bisschoppen spreken van een “economie van het genoeg”. Eens kunnen zeggen: Ik heb dat (op dit ogenblik) niet nodig. En dan aan solidariteit doen. Delen met die velen die samen met mij aan de lange tafel zitten die over de hele wereld staat opgesteld, en waar een hongerige wereld naar mijn overvol bord zit te staren…
De vasten is al lang voorbij. Populorum Progressio is 40 jaar oud. Is mijn geweten ook verschrompeld of nog steeds gevoelig en heb ik nog een warm hart? Met wie ga ik rond deze problematiek eens spreken en wat ga ik hiermee aanvangen?
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
HEER MAAK MIJ TOT WERKTUIG VAN UW VREDE
Heilige Franciscus van Assisi
Heer, maak van mij een werktuig van uw vrede.
Laat me liefde brengen waar haat overwoekert.
Laat me vergeving brengen waar beledigd werd.
Laat me eendacht brengen waar tweedracht heerst.
Laat me waarheid brengen waar mensen dwalen.
Laat me geloof brengen waar getwijfeld wordt.
Laat me hoop brengen waar gewanhoopt wordt.
Laat me licht brengen waar duisternis heerst.
Laat me vreugde brengen waar droefheid is.
En moge ik bij dit alles zoeken,
niet zozeer om getroost te worden,
dan wel te troosten,
niet zozeer begrepen te worden,
dan wel te begrijpen,
niet zozeer bemind te worden,
dan wel te beminnen.
Want het is door te geven dat men krijgt,
door zichzelf te verliezen dat men vindt,
door te vergeven dat men vergeving bekomt
en door te sterven dat men verrijst tot eeuwig leven.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
PAUS (Ben XVI) OVER SELECTIE VAN BABY’S
Paus veroordeelt selectie ‘designer’ baby’s
uit: Site van Katholiek Nederland en Reuters/AFP 25/02/2007
Paus Benedictus XVI is op 24 februari fel van leer getrokken tegen kunstmatige inseminatie, prenataal onderzoek en eugenetica. Dat deed hij in zijn toespraak tot de Pauselijke Academie voor het Leven, een internationaal gezelschap van medici, biowetenschappers, filosofen en moraaltheologen.
Zoeken naar perfecte kind
“In ontwikkelde landen groeit de belangstelling voor het meest geavanceerde biotechnologische onderzoek voor de introductie van verfijnde en extensieve eugenetische methoden geschikt voor de obsessieve zoektocht naar het ‘perfecte kind’”, aldus de paus.
Prenataal onderzoek
Benedictus XVI veroordeelde de groeiende praktijk van zwangere vrouwen om hun vrucht te laten onderzoeken op mogelijke afwijkingen. Volgens de paus genereert prenataal onderzoek een eugenetische mentaliteit waarbij enkel nog gezonde “designer baby’s” geboren mogen worden.
Aanvallen op leefrecht
De paus riep de katholieken op zich te weren tegen alle praktijken die de “waarde van het menselijk leven” bedreigen. Volgens de Heilige Vader wordt het fundamentele recht op leven steeds vaker en heviger aangevallen. Die aanvallen “nemen steeds nieuwe vormen aan”.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Verslag van een cursist
Voor de 3e keer hebben we ons aangemeld om de iconencursus te volgen. Je kunt wel zeggen dat we in de ban van iconen zijn geraakt. Vroeg opstaan om vanuit Zeeuws-
De Eucharistie is het hoogtepunt van de dag om daarna van de heerlijke zelfgemaakte soep van Linda te genieten. Helemaal hersteld van de inspanning van de ochtend gaan we stevig aan de slag want de leiding is strak en we moeten aan het eind van de dag klaar zijn met onze opdracht. Tussendoor nog een half uur aanbidding en natuurlijk maken we tijd om af en toe de spieren te strekken, wat te eten en te drinken en er wordt ook wel eens gelachen. De innerlijke mens moet toch ook in conditie blijven. Aan het einde van de inspannende dag slaat de vermoeidheid een beetje toe, zetten we alle iconen bij elkaar op een rij en bekijken we het resultaat. Na gebed en Zegen vertrekken we huiswaarts voldaan tevreden en dankbaar.
Naarmate de cursus vordert en we resultaat beginnen te zien van hoe het zal worden, ontspannen we wat meer en wordt de groep hechter. De 6e en laatste dag is heel speciaal. We mogen een uurtje langer slapen en worden pas om 10 uur verwacht. Na de Lauden, het onderricht en de H. Mis worden we verrast met een etentje en foto’s van de afgelopen cursusdagen. ’s Middags worden onze iconen elk afzonderlijk gewijd, wat voor ons allemaal een heel plechtig moment is.
Vol vreugde, dankbaarheid en alle eer aan Hem maar ook een klein beetje trots op onszelf mogen we eindelijk onze icoon mee nemen en een mooie centrale plaats geven in ons huis. (Marleen)
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
GG
Heer Jezus U bent één in Wezen met God,
de Almachtige en Barmhartige Vader,
de Bron van Liefde,
Die ons uit Zijn Liefde heeft geschapen
naar Zijn Beeld en Gelijkenis
en met een vrije wil;
om Zijn Liefde te ontvangen
en Hem al zijn liefde te geven
door Hem, die ons als eerste liefhad,
te beminnen boven alles,
en door onszelf te aanvaarden
zoals Hij ons heeft gewild,
evenals ook onze naasten en Zijn Schepping,
waarin Hij zich toont.
Heer Jezus, U bent ontvangen van de Heilige Geest,
die zuivert en nieuw geestelijk leven geeft,
die voortkomt uit de Vader
en met de Vader en U, de Zoon, tezamen wordt aanbeden en verheerlijkt
en die van U naar ons uitgaat
als Helper, Trooster, Gids en Parakleet,
om ons terzijde te staan op onze tocht naar God.
Heer Jezus, U bent door uw smartelijk
geestelijk en lichamelijk lijden
en uw dood aan het Kruis
gekroond als Zoenoffer
voor de vergeving van onze zonden,
voor de verlossing van onze zondigheid,
voor de bevrijding van het kwaad
en de redding van onze Ziel.
Door uw heilig leven, heilbrengend levensoffer,
uw opstanding uit de dood en uw opstijging ten hemel
voor elk mens de Weg, de Waarheid en het Leven.
Vervul de intentie van ons hart met
de genegenheid van uw Goedheid en Gerechtigheid.
Verlicht de geest van ons verstand
met het inzicht van uw Wijsheid en Waarheid,
ontvlam de zuiverheid van onze ziel
met de Schoonheid van Uw Liefde en Verlangen
Ik dank u Heer Jezus,
te mogen staan in de kracht van het Geloof,
te mogen wandelen in het licht van de Waarheid;
te mogen verstaan het geheim van Uw Blijde Boodschap.
Laat Uw Eer mijn en onze vreugde zijn.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Alain Raick
verantwoordelijke Gemeenschap Maria-
Meinummer 2007 'Samen op Weg'
“I had a dream!” Wie kent deze uitspraak niet van Martin Luther King? Een droom waarin mensen van alle rassen en kleuren in vrede kunnen leven. Wie heeft geen dromen? Ik hoop alleszins dat jullie nog dromen hebben. En omdat we geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis, moet dus ook God dromen hebben!
Ik heb dit in vorig nummer (van 'Samen op Weg) al aangehaald en in Bonheiden hebben we het uitgediept: volgens Johannes-
Onze vorige paus was een zeer biddend mens, met een grote liefde voor het echtpaar en het gezin, en als jonge priester in Polen heeft hij honderden koppeltjes begeleid en daarbij veel nagedacht, gebeden en ervaring opgedaan.
Zijn pontificaat heeft hij geopend met de woorden: “Wees niet bang” en dat geldt ook als je kennis maakt met Gods droom voor man en vrouw. Gods droom is namelijk overweldigend, de lat lijkt zo hoog te liggen dat de wereld eerder geneigd is er onderdoor te wandelen. Maar… jullie zijn in de wereld, maar niet van de wereld!
Wat Gods droom is, haalt Karol Wojtyla (Jo.-
Het eerste in het hebreeuws betekent de hele mens, lichaam en geest, en het tweede gaat over het één zijn van man en vrouw in het huwelijk, naar Gods droom en volledig in het verlangen van de mens, die eindelijk de andere gevonden heeft die bij hem past.
Anders dan de engelen hebben we een lichaam en zijn zo zichtbaar in de wereld. Gods droom voor het echtpaar is dat de twee-
Ik zei toch dat het overweldigend is, maar Adam en Eva hadden er in het begin blijkbaar geen moeite mee, want: “Ze waren beiden naakt, de mens en zijn vrouw, maar ze voelden geen schaamte voor elkaar.” Die naaktheid moet je begrijpen, zowel naar lichaam als naar het innerlijke, er was harmonie, geen dominantie van de een op de ander.
Het probleem is dat door de zondeval de mens niet alleen deze harmonie, maar ook het begrijpen van deze droom verloren is.
Lap, zie je wel, eerst het goede nieuws, en dan is alles kapot, wat hebben we daar nu aan?
Jezus was begaan met het huwelijk en kende Gods droom. Deze brief is te kort om hierop dieper in te gaan, maar het goede nieuws is dat Jezus alles heeft hersteld. Na zijn Verrijzenis en Hemelvaart zendt Hij de H. Geest, de Helper die ons alles zal doen herinneren wat Hij aan zijn apostelen geleerd heeft. Aan de Kerk heeft hij de sacramenten toevertrouwd als de nodige middelen op weg naar God.
Beste vrienden, God geeft ons de kracht om te streven naar zijn droom. Door het Doopsel zijn we zijn kinderen geworden, door het Vormsel ontvingen we nogmaals zijn Geest in ons hart, door het huwelijkssacrament geeft God ons zijn genade om die droom waar te maken. In elke eucharistieviering wordt hernieuwde kracht gegeven. Natuurlijk beantwoorden we hier niet altijd aan en ook maar in het klein, maar zoveel als we willen kunnen we Hem om vergiffenis en nieuwe kracht vragen. Naar Pinksteren toe kunnen we vragen om de H. Geest opnieuw in ons te laten doorbreken, want de H. Geest woont in ons hart en als we naar Hem luisteren en ons hart voor Hem open stellen, zullen we die zachte roepstem van God horen en weten wat Hij ons vraagt. Hij leert ons stilaan weer Gods droom kennen: hoe we door de liefdevolle eenheid van man en vrouw, weer God aan de wereld kunnen tonen.
Ik zie dat heel concreet: de tederheid tussen man en vrouw is beeld van God, de trouw doorheen goede en kwade dagen is beeld van God, de liefdevolle blik naar je echtgenoot is beeld van God, vergiffenis geven is beeld van God, een stralende vrouw die zich bemind weet is beeld van God, … je mag dit zelf aanvullen.
Omwille van dit alles, is het thema van de Gezinsdag (ingericht door de Gemeenschap Maria-
Met alle zussen en broers van de Gemeenschap Maria-
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
BRUGSE MADONNA VAN MICHELANGELO GERED UIT ZOUTMIJN
Het is nu eens echt oud (goed) nieuws, maar vaak aan weinigen bekend. Een mooi beeldhouwwerk van Michelangelo, Madonna met Kind, bevindt zich op het altaar in de zuidelijke zijbeuk van de Onze-
Het beeld is 128 cm . hoog en uit marmer van Carrara gebeeldhouwd door de 26-
Tijdens de Franse revolutie, die zich wel eens uitte in fanatieke vernielingszucht, werd de Brugse Madonna bedreigd, maar Brugse burgers hebben het beeld op vindingrijke wijze weten te verbergen voor de vernielers van kerkelijke kunst.
Tijdens W.O.II konden ook de Duitsers hun handen niet afhouden van dit kunstwerk. Terwijl de geallieerden oprukten beslisten ze om o.a. deze Madonna van Michelangelo niet "in handen te laten vallen van Amerikaanse Joden" en ze over te brengen naar de zoutmijn in Alt-
EINDE VAN DIT ARTIKEL
EINDE VAN DIT NUMMER 2007_3