GELOOF en LEVEN
GELOOF EN LEVEN JAARGANG 112 (2008) nr. 2
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
(over de H. Eucharistie)
Vincent Van Vossel CSsR
De Zaaier heeft het graan verspreid,
zijn Vlees is Brood uit onze grond,
dat goud wordt in de zomertijd,
en rijp wanneer de maaier komt.
Keervers:
Wij zijn als vrienden aangezeten
verenigd door uw Geest,
om het geslachte Lam te eten:
het Brood van ’t Bruiloftsfeest.
Het Zaad, gedorst en fijngewreven,
zijn Lichaam wordt voor ons gekneed,
met handen van het kwaad doorsneden,
zijn lichaam mengt zich met ons leed: (Keerv.)
Ons Brood is rood en opgerezen,
want Jezus’ Lichaam draagt de kracht,
de gist die opstanding zal wezen,
van ’t nieuwe lichaam dat ons wacht. (Keerv.)
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
George Gernaert
Heilige Geest,
Neem alle hoogmoed van mij weg
maak mij deemoedig
en blijmoedig.
Geef mij een diepe, innerlijke,
geestelijke rust,
stilte en ontvankelijkheid
vol van de zachtheid,
tederheid en fijngevoeligheid van Jezus
met Zijn respect, aandacht en begrip.
Doe geheel mijn wezen, mijn hart,
mijn ziel en geest
en al mijn vermogens
open staan voor de aanwezigheid,
de ingevingen en tekenen
van de Heer Jezus
om Zijn Vrede, Vreugde en Vriendschap
te ontvangen
en in Uw Gemeenschap
en door Zijn Genade
te komen bij God de Vader
die de Liefde zelf is.
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
Ben Van Vossel
Geloof jij?
Het is al vele jaren geleden. Ik had aan de vicaris-
Aan dat soort vraag had ik me werkelijk niet verwacht, en wat ik als antwoord gaf was in feite niet ter zake: zo van ‘maar meneer de vicaris, anders zou ik toch geen priester blijven; anders zou ik toch niet komen vragen om godsdienstles te geven enz. In feite geen antwoord op zijn vraag. Tegenover mijn bijna verontwaardiging deed de goede man dan alsof hij zich wat geneerde voor zijn vraag. Maar eigenlijk, ja, eigenlijk was dat een pertinente vraag, een vraag die echt op haar plaats was, de vraag die ieder godsdienstleerkracht zich terdege zou moeten stellen. ‘Gelooft gij?’ ‘Geloof ik?’
Ben jij christen?
Slechts een paar weken later – ik ken niet meer de juiste omstandigheden – kom ik in contact met iemand uit een protestantse vernieuwingsbeweging en die vraagt mij op de man af (hij zag nochtans duidelijk dat ik een kruisje droeg op de kraag van mijn jas): “Ben jij christen?” Hij vroeg niet: ben jij katholiek, ben jij priester, ben jij godsdienstleraar of zoiets... Gewoon maar: “Ben jij christen?”
Een ontnuchterende vraag, zoals Jezus die stelt aan zijn vrienden, nadat ze volmondig en bijna elkaar overtroevend hebben naar voor gebracht wat de mensen over Hem zeggen… Maar dan vraagt Jezus: “En gij, wie zegt gij dat Ik ben?” Ik vermoed dat niet iedereen – na waarschijnlijk toch een kleine stilte -
Het zijn onvoorziene vragen die om een levensecht antwoord vragen: Gelooft gij? Ben jij christen? En gij, wie zegt gij dat Ik ben?
Jezus op de troon bij jou?
In een brief uit Medjugorje las ik nog onlangs een boodschap die Mirjana tijdens een persoonlijke verschijning van Maria ontving (2 december 2007). Het was in zekere zin een weinig opgewekte boodschap, maar wel een die ons kan helpen om tot het echt belangrijke in ons leven als christen door te dringen:
“Lieve kinderen,
wanneer ik vandaag in uw harten kijk,
vervult mijn hart zich
met droefheid en angst.
Mijn kinderen, hou een ogenblik halt
en kijk in uw harten.
Is mijn Zoon, uw God, er werkelijk
op de eerste plaats?
Zijn zijn geboden
werkelijk de maatstaf van uw leven?
Ik verwittig jullie opnieuw:
zonder het Geloof,
is er geen nabijheid van God,
is er geen Woord van God
dat het licht van het heil is
en het licht van een gezonde rede.”
Mirjana voegde er nog aan toe: “Met droefheid heb ik de Gospa gevraagd dat zij ons niet aan ons lot zou overlaten en dat zij haar handen niet van ons zou wegtrekken. Opnieuw heeft ze droef geglimlacht bij mijn vraag en zij is weggegaan. Ditmaal heeft ze niet gezegd: “Ik dank u”.
Mirjana heeft na de verschijning meegedeeld: “Onze Lieve Vrouw (de Gospa) was zeer bedroefd. Gedurende heel de verschijning waren er tranen in haar ogen”.
Mirjana heeft zelf ook een hele tijd geweend na de verschijning, alvorens de boodschap van de Maagd door te geven. (Je kan een video van Mirjana zien tijdens de verschijning van 2 december 2007 op onze website: www.geloofenleven.be en daar surfen naar “nieuw” of “diapresentaties” (‘video van extase’).
De boodschap en de sfeer die er rond hing heeft diepe indruk gemaakt op de personen die ze gelezen hebben. Ze klonk net als de dringende oproep van een missiepredikant die het essentiële van het geloof nog eens duidelijk en met nadruk wil verwoorden en oproept tot radicale bekering.
Ook hier komt de niet te ontwijken vraag: “Kijk in uw hart. Is mijn Zoon, uw God, er werkelijk op de eerste plaats? Zijn zijn geboden werkelijk de maatstaf van uw leven?”
Beste lezer(es): wat is uw antwoord op deze vragen? Hier kunnen we toch niet gewoon overheen lezen?
Uw rijk kome …
Hierboven kwam het evangelie reeds even aan bod met de vraag van Jezus: En gij, wie zegt gij dat Ik ben? Eigenlijk betekent dat toch wel: ‘Wie ben Ik voor u’ en ‘Wat beteken Ik voor u’, ‘Welke plaats bekleed Ik in uw leven’?
Wij bidden vrij vaak: “Uw Rijk kome”. Het is een van de beden uit het ‘Onze Vader’. Het ‘Rijk van God’, het ‘Koninkrijk der hemelen’. Wij denken dan aan het hemels paradijs, maar we mogen het wat algemener zien als het Rijk waar God heerst, waar God koning is, waar Hij als koning erkend of aanvaard wordt. Ieder oprecht christen wil zeker tot het Rijk van God behoren. Het Rijk waar God koning is. Maar neem nu eens dat God koning wil zijn van uw hart, en koning wil zijn in uw leven. (Gelieve vorige zin nog eens te lezen). Hoe kan dat als in mijn hart zoveel andere zaken voorgaan, vóór God? Neem eens dat Hij het in mijn leven voor het zeggen mag hebben, hoe kan dat als ikzelf baas speel en alles op eigen houtje beslis? Als we dus bidden: “Uw Rijk kome”, menen we dat dan echt? Stellen wij ons hart en ons leven dan echt voor Hem open. Dat zijn serieuze beslissingen.
Jezus vertelt over het Rijk van God
Luister naar wat Jezus zegt (in de vorm van een parabel):
“Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat,
verborgen in een akker.
Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer,
en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat
en kocht die akker” (Mt. 13,44).
Of luister anders naar de volgende korte parabel:
“Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman,
op zoek naar mooie parels.
Toen hij een parel van grote waarde had gevonden,
ging hij alles verkopen wat hij bezat
en kocht haar (Mt.13,45-
Het Rijk van God: een verborgen schat waar de mensen geen weet meer van hebben; maar wat een vreugde als je die schat ontdekt, als je je bewust wordt wat het betekent kind van God te zijn, door God bemind te zijn, dat Hij koning wil zijn van je hart, dat Hij je leven wil binnentreden met zijn barmhartige liefde, dat Hij je de weg wil wijzen naar het echte geluk bij Hem… ja, alles zou je daar voor over (moeten) hebben.
Het Rijk van God: een kostbare parel, waar je al zo lang op zoek naar waart en nu, pas nu, begin je in te zien dat het volstaat aan God de toelating te geven je hart binnen te komen, er Heer en Meester te zijn en van heel je leven… Wat een vreugde! Je zet er alles voor opzij, je gaat zelf ook opzij staan om Hem de ereplaats te geven, Hem te laten beslissen over… over alles. Een diepe vrede daalt in je hart, al kost het je nog wel om telkens weer opzij te gaan staan voor Hem die het Licht, de Waarheid, het (echte) Leven is.
Lees in dit licht de Kerstboodschappen van Maria te Medjugorje:
Uit de Boodschap van 25 december 2007 tot Marija:
“Lieve kinderen,met grote vreugde in mijn hart
breng ik jullie de Koning van de Vrede,
opdat Hij jullie met zijn zegen zou zegenen.
Aanbid Hem en geef tijd aan uw Schepper
naar wie jullie hart verlangt.
Vergeet niet dat jullie op deze aarde voorbijgangers zijn
en dat de dingen jullie kleine vreugde kunnen schenken,
terwijl jullie, door mijn Zoon, het eeuwig leven gegeven wordt.
Daarom ben ik met jullie om jullie te leiden
naar datgene waar jullie harten naar verlangen.
Dank dat jullie gehoor hebben gegeven aan mijn oproep.
Uit de Boodschap van 25 december 2007 aan Jakov:
Lieve kinderen, vandaag nodig ik jullie op een bijzondere wijze uit jullie open te stellen voor God en dat elk van jullie harten vandaag de plaats mag worden waar Jezus geboren wordt.
Kinderen, heel die tijd dat God me toelaat bij jullie te zijn, verlang ik jullie te leiden naar de Vreugde van jullie leven. Kinderen, de echte vreugde van jullie leven is God. Daarom, kinderen, zoek de vreugde niet in de dingen van deze wereld, maar open jullie harten en verwelkom God.
Alles gaat voorbij, kinderen, alléén God blijft in jullie hart. Dank dat jullie gehoor hebben gegeven aan mijn oproep.
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
P. R. Caremans cssr
In 1976 nam Pater Guido Van Hunsel zaliger, leraar van esthetica aan het college van het Eucharistisch Hart te Essen, in samenwerking met dhr. Rogier tal van foto’s van iconen waar pater R. Caremans zaliger -
“Paulus bracht naar Hellas Christus en zijn leer:
een nieuwe kerkgemeenschap...
die voor hemelse mysteries naar een eigen aard zocht, een nieuwe stijl
als antipode, als een bewust zich afzetten tegen schoonmenselijke,
maar heidense, zielloze beeldenrijkdom.
De Blijde Boodschap is geen mythologie!
Handelslui gingen en keerden naar en van Egypte,
toen sedert mensenheugenis een Griekse kolonie.
Ook bedevaarders pelgrimeerden
naar de graven van heilige kluizenaars in de woestijn…
en ontdekten meteen de eeuwenoude dodencultus,
met zijn verbijsterende mummieportretten,
beelden van de vergeestelijkte mens, in eeuwige vrede en rust.
Van daar naar de eeuwige zalige ‘Rust in God’
is maar een stap,
wel een hemelbrede stap.
En zo verschenen, na korte of langere tijd van bezinning en ervaring, heilige afbeeldingen, als christelijke mummieportretten
eerst op de muren van hun bescheiden bedehuizen …
en na jaren ontwikkeling – en beeldenstrijd – op het kleine paneel.
Een nieuwe kunst van
een nieuwe kerkgemeenschap.
Geduldig werk van vrome handen, gewijd voor de eredienst,
heiligdom geworden:
Icoon.
“Evangelie voor ongeletterden”
“Predicatie in lijn en kleur”
“venster op de Eeuwigheid”
(LEES MEER over pater Caremans)
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
Ben Van Vossel
Een christen gelooft, bidt, een christen viert, een christen brengt “GOED NIEUWS” door woord en leven. Dit laatste vormt soms een probleem.
We hadden ooit een (maandelijkse) gebedsgroep van zo’n 50/60 jongeren. Waw! Er werd gezongen, lofliederen, vaak in het Engels, er werd duchtig in de handen geklapt, gemusiceerd met guitaren en drums, er werd onderricht gegeven. We noemden die samenkomsten LLL: Lofprijzing – Luisteren -
Als voornaamste kenmerk van het christelijk LEVEN -
Een prachtidee. En dus… kwam er de uitnodiging tot die jonge mensen om zich te engageren tot een maandelijks (of was het wekelijks?) bezoek aan een of enkele bejaarden in een bepaald bejaardentehuis. De Bejaarden BezoekPloeg was geboren, de B.B.P.. Voorstel was om die bezoeken aan bejaarden per twee te doen; Jezus zond zijn leerlingen ook vaak twee aan twee uit. Een tiental jongeren gaven zich op. En wat werd het resultaat? Twee ploegen functioneerden goed. En één ploeg hield het enige maanden uit. Daarna was het afgelopen. Maar men heeft nog lange tijd verder gezongen en geluisterd (LL).
Zo zijn er veel gebedsgroepen van christenen, en gemeenschappen, en allerlei christelijke verenigingen die heel mooie samenkomsten houden, heel vroom… maar niet vruchtbaar zijn naar buiten.
Niet getuigen van de verrezen Heer door hun woord, hun levensgetuigenis of hun dienstbaarheid.
Spijtig, maar dat kan niet! En dat blijft niet duren.
Ofwel – als je bijvoorbeeld een contemplatieve groep bent – zal dat toch een stilzwijgend getuigenis zijn, ofwel moet je door geschreven, of gesproken woord getuigen en naast dat woord er ook de daadwerkelijke dienst aan medemensen bij plaatsen als waarmerk. Anders ben je als een dorre rank aan de wijnstok.
In de kerk moet dat alles immers aanwezig zijn en blijven: Het geloof, het samenkomen rond het woord van de Heer en om de sacramenten te vieren, de verkondiging én de daadwerkelijke naastenliefde. Dan pas heb je de kerk van Jezus. Elke christelijke gemeenschap zal aan die 4 kenmerken van de Kerk een plaats moeten geven in haar leven. Natuurlijk zal deze of gene christelijke groep het ene aspect wat meer beklemtonen dan het andere, maar de gerichtheid naar die kenmerken moet wel aanwezig blijven.
En ieder christen moet zich voor die kenmerken openstellen.
Evangelisatie: is dat ook voor mij?
-
-
Het is niet goed om maar één van die twee manieren in praktijk te brengen: je vervalt dan ofwel in louter filantropie, of in leeg geëvangeliseer zonder daden, waar Jacobus in zijn brief nogal mee spot.Maar dit is wel duidelijk: uit ons gebed, uit onze vieringen, uit onze enthousiaste lofprijzing moeten daden volgen…
Had u een idee? Voor uzelf? Voor uw gebedsgroep? Voor jullie als echtpaar of als gezin?
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
Ankawa.com en Compass Direct News
Aanslagen in Bagdad en Mossoel
Bericht van 18 febr. 2008: Gisteren explodeerde een autobom aan de buitenkant van een Chaldeeuwse (katholieke) kerk in Noord-
De Chaldese hulpbisschop van Bagdad, Schlemon Warduni, bevestigde dat de ontploffing buiten de Tahira-
Volgens de christelijke Irakese website Ankawa.com had de politie bericht gekregen, dat een verdacht voertuig geparkeerd stond buiten de kerk en daarom hadden ze de wijk afgesloten en wachtten ze op een team van bomexperten, toen plots de bomauto explodeerde. De explosie verwondde een politieagent en een niet-
Die explosies vonden in snelle opeenvolging plaats kort voor 17 uur buiten de Chaldese Katedraal en de Syrisch Orthodoxe St.-
Bedroefd en bevreesd
Een zekere troost en bemoediging in deze beproevingen was de reactie van de Eersteminister van Irak, Nouri Al-
Maar met het geweld tussen de sjiïische en soenitische milities dat almaar doorgaat in Irak, valt het te bezien voor hoeveel veiligheid de regering zal kunnen zorgen. "Veel mensen werden gedood en velen werd ontvoerd dit jaar, dit heeft tot gevolg dat onze mensen bedrukt en bevreesd zijn", stelt bisschop Warduni. Hij had het ook over de moeilijkheid om te redeneren met de terroristen, die niet alleen kerken maar ook moskeeën aanvallen. "Dit alles gaat in tegen God, want dit zijn gebedshuizen". Warduni deed een oproep tot alle gelovigen over de hele wereld om zich in te spannen om terrorisme en geweld tegen onschuldige mensen in Irak te beëindigen. Volgens officiële zegslui vormden de Irakese christenen 3 % van de bevolking vóór 2003. De voortdurende chaos en de rechtstreekse aanvallen op deze religieuze minderheid heeft tienduizenden gedwongen hun huizen (en zelfs hun land) te ontvluchten.
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
Dat Paulus het Blijde Nieuws wereldwijd wou verkondigen, wisten we natuurlijk al. We hebben in ‘Geloof en Leven’ een lange reeks aan hem gewijd en daarin verscheen hij ons als wereldwijde verkondiger van het Goede Nieuws dat Jezus gebracht heeft, het Goede Nieuws dat Jezus zelf is. In het plan van de Voorzienigheid heeft Paulus de taak gekregen -
Paus Benedictus de 16de heeft vorig jaar in de basiliek "Sint Paulus buiten de muren" afgekondigd dat er een Paulusjaar zou gevierd worden van 28 juni 2008 tot 29 juni 2009, 2000 jaar na zijn geboorte. Natuurlijk zal dat jaar vooral gevierd worden in Rome, de plaats van zijn martelaarschap en vooral in de basiliek van St.-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT
MENSEN GEOFFERD AAN IDEEËN
VOOR WIE? VOOR WAT?
B.V.V.
Eigen gelijk en … geweld
Ik heb “Stalingrad” nog maar eens gelezen. Een oorlogsroman. Tijdverlies?
Als je dat boek de eerste keer leest doe je het zowat zoals je een oorlogsroman leest, een beetje vanuit een morbide belangstelling voor oorlogsfeiten, in dit geval voor de totale afgang van het geweldige leger van Hitler na zijn schroeiende inval in Rusland (en Oekraïne), zijn grandioze successen, zijn wraakroepende excessen en moordpartijen op weerloze burgers (vooral door de SS-
Nu lees ik dat boek met andere ogen. Ik volg de mens. Ik tracht te begrijpen. Ik tracht na te gaan wat er gebeurd is, met welke bedoeling, ja, met welke uiteindelijke bedoeling dat alles gebeurd is. En of dit wel de juiste manier was, of dit “überhaupt” ergens toe kon leiden…? Op zulke krankzinnige wijze het belang van één overtuiging, van één volk, van één partij, van één opinie, van één man na te streven ... ten koste van al de rest!
We zien dan voor onze geest het gebeuren van de twee wereldoorlogen, de kolonisering, de Golfoorlogen, de communistische wereldrevolutie(s), het gebeuren van het moslimterrorisme, allerlei genociden in Afrika en elders...
Voor wie en waartoe?
Voor wie gebeurt dit alles? En wat is het uiteindelijk doel? Met de bijkomende vraag of vragen: Wat valt eraan ten offer? Hoeveel mensen offert men op en welke menselijke waarden treedt men met de voeten? Voor wie? Voor wat?
Zelfs op het kleine niveau van ons eigen bezigzijn in deze wereld, van de eigen kleine beweging waar we deel van uitmaken, is het van het allergrootste belang te weten voor wie we leven en handelen en wat de uiteindelijke bedoeling is van ons handelen. Want dit zal dan ook dat handelen zelf evenals de manier waarop we handelen sterk (moeten) beïnvloeden en de uiteindelijke waarde ervan bepalen.
Als christen hebben we meer nog dan anderen de verplichting om na te gaan of ons leven en ons handelen nog echt met God te maken heeft en of het nog echt bezield wordt door Gods heilswil die het goed van de mens, van elk mens op het oog heeft. De ultieme dwaasheid van het verleden toont wegen tot bekering..
EINDE ARTIKEL
EINDE VAN DIT NUMMER 2008_2
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT