GELOOF en LEVEN



 HOME

 INHOUD

Echo’s van de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro, Brazilië, 22-28 juli 2013

(deel 1)

Overgenomen van: Rome (ZENIT.org)


2013-07-21 Paus Franciscus. Uit het Angelus.

Jongeren uit heel de wereld, deze vraag moet ge Jezus stellen


Het is een echte “Week van de jeugd”, zei Paus Franciscus na het Angelus op zondag 21 juli, toen hij het had over de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro, Brazilië.

Dat is de nieuwe naam die hij aan de WJD gaf: “Week van de jeugd”. De hoofdfiguranten zijn deze week de jongeren.

Een week van dialoog met Christus. “Iedereen die naar Rio gaat, wil Jezus’ stem horen: Heer, wat moet ik met mijn leven doen? Wat is voor mij de weg? U ook!”

“Vertrouwen wij deze vragen toe aan de voorspraak van de Allerzaligste Maagd Maria, die in Brazilië zo bemind en vereerd wordt.”

   NAAR INHOUDSOVERZICHT           NAAR THUISPAGINA  


2013-07-22 Paus Franciscus,

Voor een samenleving die mensen “opneemt”

Tot de journalisten tijdens de vlucht Rome – Rio de Janeiro


Paus Franciscus heeft geen vragen van journalisten beantwoord, maar wel gesproken over de bedoeling van deze reis. Hij zei vast en zeker te komen voor wat hij de “Week van de jongeren” noemt, maar ook voor de bejaarden, die hij “de heren van de wijsheid” noemt, “al te dikwijls opzij gezet, alsof zij niets meer te bieden hebben”.

De uitdagingen voor de jongeren, zijn volgens de paus het gevaar van een “werkloze generatie”, terwijl werkgelegenheid een kwestie is van “waardigheid van de mens, de mogelijkheid zijn brood te verdienen”.

En het gevaar van de “wegwerpcultuur” en “verspilling”, die niet alleen de bejaarden beoogt maar ook de jeugd: hij stelt een cultuur voor die mensen opneemt zodat er “in de samenleving voor iedereen plaats is”. Het doel van zijn reis is namelijk dat de jongeren door de samenleving opgenomen worden: “jongeren isoleren is een onrechtvaardigheid”. In tegendeel, “jongeren behoren tot een familie, een land, een cultuur en een geloof en wij moeten die samenhorigheid in stand houden”.

Doch “aan het andere uiteinde van het leven staan de bejaarden” en bejaarden hebben “wijsheid”. Men begaat dikwijls een ander “onrecht”, “de verwaarlozing” namelijk “van de bejaarden” en “te denken dat zij niets te bieden hebben, doch zij hebben levenswijsheid, zin voor de geschiedenis van gezin en vaderland”.

   NAAR INHOUDSOVERZICHT           NAAR THUISPAGINA  


2013-07-22 Uit de eerste toespraak van Paus Franciscus in Brazilië

Bij zijn aankomst


Ik heb gehoord dat men langs de deur moet gaan van het immense hart van het Braziliaanse volk om er toegang toe te krijgen; moge het mij toegestaan worden vandaag voorzichtig aan deze deur te kloppen. Ik vraag u te mogen binnenkomen en deze week met u door te brengen. Ik heb goud noch geld, maar breng u het kostbaarste dat mij gegeven werd: Jezus Christus! Ik kom in Zijn Naam om de vlam van de broederliefde aan te wakkeren die in ieder mensenhart brandt; en het is mijn verlangen dat mijn groet u allen en ieder in het bijzonder bereikt: “De vrede van Christus zij met u allen!”.

Ik ben gekomen om de jongeren uit alle delen van de wereld te ontmoeten, die aangetrokken worden door de wijd open armen van Christus de Verlosser. Deze jongeren willen een toevlucht vinden in Zijn open armen, dicht bij Zijn Hart, en Zijn duidelijke en krachtige oproep opnieuw horen: “Gaat dus en maakt alle volken tot Mijn leerlingen!”.  

Deze jongeren vinden in Christus het antwoord op hun grootste en gemeenschappelijke verlangens en zij kunnen zich verzadigen aan een heldere waarheid, een authentieke liefde die hen boven alle verscheidenheid verenigt.  

   NAAR INHOUDSOVERZICHT           NAAR THUISPAGINA  


2013-07-24 Paus Franciscus klopt aan de deur van Maria’s woning

In het Mariaheiligdom Aparecida (citaten uit zijn toespraak)


« Vergeten wij nooit, dierbare jongeren: de Maagd Maria is onze Mama en het is met Haar hulp dat wij Jezus trouw kunnen blijven”: deze tweet van de paus vat de geest samen van zijn pelgrimstocht naar Aparecida op deze 24e juli. De paus voegde de daad bij het woord.

De paus droeg zelf het beeldje van de zwarte Lieve Vrouw van Aparecida. Dit miraculeuze beeld hadden drie vissers in hun net gevonden. Op het einde van de Mis in de basiliek gaf de aartsbisschop van Aparecida een replica van het beeld aan de paus. De paus applaudisseerde voor de Maagd Maria en riep tot applaus op.

Hoe kunnen wij nu concreet trouw blijven aan Jezus? “Ook ik klop aan de deur van Maria’s woning – Zij die Jezus bemind en opgevoed heeft – opdat Zij ons allen– herders van het volk Gods, ouders en opvoeders – zou helpen om aan onze jongeren de waarden door te geven die hen tot bouwers zullen maken van een volk en een wereld die rechtvaardiger, meer solidair en broederlijker zijn”. Daarvoor stelt de paus een programma voor dat bestaat uit “drie houdingen” om deze trouw te beleven: “de hoop bewaren, zich door God laten verrassen en met vreugde leven”.


Verlies de hoop niet

« Tegenover de ontmoediging die het leven kan binnensluipen en mensen kan overmannen die zich inzetten voor de evangelisatie of die zich inspannen om als huisvader of -moeder het geloof in praktijk te brengen, zou ik met klem willen zeggen: heb in uw hart altijd deze zekerheid: God staat aan uw zijde, Hij verlaat u nooit! Verlies nooit de hoop! Doof ze nooit in uw hart!”

“De draak (cf. lezing Apocalyps), het kwaad is in onze geschiedenis aanwezig, doch niet als de sterkste. God is de sterkste! God is onze hoop!”

Nochtans ervaren vele mensen eenzaamheid, stelt de paus vast en hij moedigt aan tot “een positieve kijk” op de werkelijkheid: “het is waar dat iedereen zich vandaag een beetje verleid voelt door de vele afgoden die God vervangen en die hoopgevend lijken: geld, succes, macht, genoegen. Een gevoel van eenzaamheid en leegte palmt dikwijls de harten in en is een aanzet om compensatie te zoeken, vluchtige afgoden. Dierbare broeders en zusters, laat ons licht zijn van hoop! Laat ons een positieve kijk hebben op de werkelijkheid”.


God werkt te midden van de moeilijkheden

De paus nodigt uit de jongeren “onstoffelijke waarden” te bieden “die het spirituele hart, het geheugen zijn van een volk” en hij vat ze als volgt samen: “spiritualiteit, edelmoedigheid, solidariteit, volharding, broederlijkheid, vreugde; deze waarden vinden hun diepste wortels in het christelijk geloof”.

“God werkt , zelfs te midden van de moeilijkheden en Hij verrast ons.” Als getuigen neemt hij de drie vissers die aan de oorsprong liggen van het heiligdom: “God verrast altijd, zoals de nieuwe wijn uit het Evangelie”. Verwijzend naar het Evangelie over de bruiloft te Kana, zei de paus: “God bewaart altijd het beste voor ons. Maar Hij vraagt dat wij ons door Zijn liefde laten verrassen en dat wij Zijn verrassingen aannemen. Laat ons vertrouwen hebben in God! Als wij tot Hem naderen, bij Hem blijven, dan veranderen onze koelheid, onze moeilijkheden, onze zonden in de nieuwe wijn van vriendschap met Hem”.


Zonde en dood werden overwonnen

Vreugde is het gevolg van de twee voorgaande houdingen: “Als wij hoop hebben, ons laten verrassen door de nieuwe wijn die Jezus ons biedt, zal er vreugde zijn in ons hart en kunnen wij niet anders dan van deze vreugde getuigen. Een christen is vreugdevol, hij is nooit triest. God vergezelt ons. Wij hebben een Moeder die altijd voor het leven van Haar kinderen ten beste spreekt”. “Jezus heeft getoond dat het gelaat van God  het gelaat is van een Vader die van ons houdt. Zonde en dood werden overwonnen. Een christen kan geen pessimist zijn! Hij heeft niet het gelaat van iemand die voortdurend in rouw lijkt. Als wij werkelijk verliefd zijn op Christus en voelen hoezeer Hij van ons houdt, zal ons hart ontvlammen van een vreugde die onze buren zal aansteken”.

De aartsbisschop van Aparecida: « Vragen wij dat de ontmoeting met de opvolger van Petrus missionaire geestdrift zou wekken.”

Vert. Maranatha-gem.

   NAAR INHOUDSOVERZICHT           NAAR THUISPAGINA